Apple doesn't fall far from the tree

Moja mama to naprawdę złota kobieta. W czasach gimnazjum jeszcze tego nie dostrzegałam. W zasadzie robiłam wszystko na przekór i stale udowadniałam, że rodzicielka nie ma racji. Dzisiaj widzę jak bardzo się myliłam. Już wiem, że mama ma zawsze na uwadze jedynie moje dobro i zna się na tej kwestii najlepiej. 

Co więcej, dopiero gdy wyjechałam na studia zauważyłam, jak bardzo jestem do mojej mamy podobna. Przekopiowałam od niej system notowania wszystkiego na karteczkach, odziedziczyłam dobre zorganizowanie na co dzień i nauczyłam się być przedsiębiorcza w gospodarowaniu pieniędzmi. Nawet kupuję produkty tej samej firmy, a w szafce mam komplet identycznych garnków. Podejście do życia - choć lekko zmodyfikowane przez różnice charakterów - mamy zgoła podobne. 

Można więc powiedzieć, że jestem jabłkiem, które spadło bardzo niedaleko jabłoni. I jestem z tego faktu tak bardzo dumna! Kocham swoją mamę i uważam, że nie mogłam dostać od losu lepszego wzoru do naśladowania. Każdego dnia odczuwam ogromną radość w związku z tym, że mam ją u swojego boku. I wam też radzę zacząć! Tak naprawdę bez tej kobiety nie bylibyście dziś tym, kim jesteście dzisiaj. A to rzecz tak duża, że wyrażać wdzięczność można codziennie, do końca naszych dni. I to i tak będzie za mało.

Post sponsorowany przez lumpeksy.